तू प्रकाश हो !

तू प्रकाश हो !
अंधाराला भिऊ नको.


तो कितीही दाट असला,
तो कितीही भयाण असला,
तरी....
तरी तुझ अस्तित्व म्हणजेच त्याचा अंत आहे.
तू प्रकाश हो !


तू भेदक आहेस,
तू तिष्ण आहेस,
तू मार्मिक आहेस....
तू प्रकाश हो !


जीवन म्हणजे जरी
संकटांचं, प्रश्नांचं,
अंधाराचं गाठोडं....
या गाठोड्याला राख करणारं तूच...
तूच ते तत्त्व आहेस !
तू प्रकाश हो !


बाहेरील ऊर्जा क्षणीक असेल,
तू खरा सूर्य हो !
तू प्रकाश हो !


आणि तू प्रकाश होण्यास यशस्वी झालास
की तिथेच थांबू नकोस,
दुसर्‍यांनाही प्रकाशमान कर !
हाच खरा दीप संदेश !
तू प्रकाश हो !


                                                  - शैलेश

(ही कविता मी २००९ साली ’सा. विवेक’च्या दीपावली मीलनात सादर करण्यासाठी तयार केली होती)